Około 1791 r. rozpoczęto budowę nowego murowanego kościoła, który w latach 1929-30 został powiększony o nawy boczne i wieżę według projektu architekta Augustyna Tarkowskiego, wtedy także podwyższono nawę główną. W 1944 r. w wyniku działań wojennych kościół został poważnie uszkodzony, zburzona została też wieża. W latach 1946-47 odbudowano korpus, w 1964 r. wnętrze nakryto sklepieniem a w latach 1966-68 odbudowano wieżę według planów z 1929 r.Kościół wybudowany jest w stylu barokowym i neobarokowym. Murowany z cegły, otynkowany. Trójnawowy, bazylikowy z niewielkim prezbiterium zamkniętym trójbocznie, po którego bokach zakrystia i przedsionek. Nawy boczne trój-przęsłowe, nieco krótsze od głównej, przy nich od zachodu przedsionki. Od zachodu wieżą, wysoka na 44 m, wtopiona w korpus nawy głównej. Prezbiterium nakryte sklepieniem żaglastym, nawy sklepieniami krzyżowymi na gurtach. Wnętrze rozczłonkowane pilastrami, na zewnątrz podziały ramowe. Okna naw zamknięte łukiem segmentowym. Wieża o dwóch kondygnacjach, przedzielonych gzymsem, nakryta hełmem baniastym z ażurową latarnią. Dach dwuspadowy z wieżyczką na sygnaturkę.