Kościół wzniesiony około 1730 roku, odnawiany kolejno w latach 1883 i 1951. Zbudowany w stylu późnobarokowym, murowany, potynkowany. Jest jednonawowy z prezbiterium zamkniętym apsydą. Wokół Kościoła drewniane ogrodzenie z roku 1883, w którym umieszczono bramkę wspierającą dach, zwieńczony latarnią z czterema słupami. Wewnątrz tej latarni umieszczona jest późnobarokowa rzeźba Świętego Jana Nepomucena z XVIII wieku. Kościół ten przez mieszkańców Ropczyc popularnie zwany jest „Kościółkiem”. To sanktuarium, miejsce kultu Matki Bożej Ropczyckiej. Przedmiotem tego kultu jest gotycka figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. To rzeźba drewniana o wysokości około 60 centymetrów, która znajduje się w głównym ołtarzu. Jest ona zasłaniana obrazem na desce przedstawiającym scenę Zwiastowania, to kopia obrazu Rafaela. Początek kultu figury Matki Bożej można łączyć z XVI-wiecznym cudem uzdrowienia młodej dziewczyny i objawieniem się Maryi na drzewie śliwy. W obecnym Kościele za ołtarzem głównym znajduje się duży pień drzewa, z wyciętą wnęką, której wymiary świadczą, że faktycznie mogła tam być umieszczona figura. Historycy uważają, że pochodzi ona z XV wieku i pochodzi ze Śląska lub Krakowa.
